در پس‌زمینه قیام 2022 ایران، میدان ترافالگار لندن به میدان نبرد ایدئولوژی و نفوذ تبدیل شده است که تنش‌های عمیقی را در میان مهاجران ایرانی آشکار می‌کند. در پس مخالفت سازمان یافته با فعالیت ضد ملاها در بریتانیا، نفوذ پنهان رژیم ایران نهفته است.
این مقاله ارکستراسیون پشت این گردهمایی ها، بازیکنان، انگیزه های آنها و تأثیر اقدامات آنها بر انسجام جامعه را دنبال می کند.
میدان ترافالگار: مرحله ای از درگیری
در جریان کودتای 2022 ایران، میدان ترافالگار لندن به مکان مهمی برای احزاب سیاسی ایرانی که طرفدار تغییر بودند، تبدیل شد. این مکان نمادین میزبان تظاهرات بزرگی بود که متأسفانه با وقفه های مکرر مواجه شد.
اینها اقدامات خودجوش مخالف نبودند، بلکه مداخلات حساب شده توسط عوامل مرتبط با رژیم سلطنت طلبان و آخوندها بودند، الگویی که تا امروز ادامه دارد.
این گروه‌ها مستقیماً احزاب سیاسی مخالف رژیم ایران، مانند مجاهدین خلق/منافقین، مارکسیست‌ها و گروه‌های کرد را هدف قرار دادند.
رویکرد آنها؟
به کار بردن شعارهای ضد نظام و همزمان شعارهای سلطنت طلبانه یعنی “بیوا شاه” و “شاه رضا پهلوی.” راهبرد روشن بود: ایجاد تفرقه در میان ایرانیان دیاسپورا و تضعیف دعوت متحد آنها برای تغییر.
بازیگران پشت هرج و مرج
این تظاهرات جمعیت متنوعی را به خود جلب کرد، از جمله افرادی با پیشینه‌های اجتماعی-اقتصادی پایین، که از اردوگاه‌های پناهندگان با وعده مواد مخدر استخدام شده بودند تا در اخلال سازمان‌یافته شرکت کنند.
محرک های اولیه، همانطور که شاهدان عینی توصیف کرده اند، عبارتند از:
- متعصبان سلطنت طلب: وفاداران به سلطنت قدیم که فریاد احیای سلطنت می‌دهند، مجلس را برهم می‌زنند و دعوت دموکراتیک را خفه می‌کنند.
- سایه ساواک: معروف به اعضای سابق پلیس اطلاعات بدنام شاه و نوادگان آنها “آقازاده ها” که هدفشان سرکوب مخالفت با آرمان های سلطنتی بود.
- رژیم دلسوز است: افراد مرتبط با سپاه پاسداران و نیروهای بسیج ایران که به خاطر تاکتیک های تهاجمی خود علیه مخالفان بدنام هستند.
ارتباط بصری
جناح سلطنت طلب توسط حسین درخشان رهبری می شود، مردی که از سلطنت در ایران دفاع کرده است. پیروان او که اغلب با عکس‌هایی از رضا پهلوی و پرویز ثابتی (رئیس سابق ساواک) دیده می‌شوند، به عنوان تلاش برای ربودن روایت اعتراضات با برپایی چادر و ممانعت از شرکت گروه‌های دیگر توصیف شده‌اند.
حزب ایران نوین: نگاهی دقیق تر
گروه قابل توجه دیگر حزب ایران نوین به رهبری سرهنگ ضابطی، سرهنگ سابق نیروی هوایی در دوران رژیم شاه است. این گروه به سرعت به خاطر تاکتیک های تهاجمی خود در اعتراضات، که در آن فعالانه حملات علیه گروه های طرفدار تغییر رژیم در ایران را تشویق می کنند، به بدنامی دست یافت.
عناصر برانداز برای بازی با جلوه های مخفی
الهام برهان، رخسرا محمد خانی و به اصطلاح کارگردان لی لی جمالی “مراحل آزادی” به ویژه در ترویج دستور کار طرفدار سلطنت فعال است.
آنها مدعی حمایت از استقلال هستند اما دیده شده است که به دیگر گروه های ایرانی مخالف رژیم حمله کرده و آنها را تضعیف می کنند. به عنوان مثال، الهام برهان به دلیل روابطش با لابی‌های رژیم شناخته می‌شود و رسماً از جاه‌طلبی‌های هسته‌ای حمایت کرده است.
نتیجه گیری: فراخوانی برای احتیاط
حضور و فعالیت لابی‌های رژیم ایران در بریتانیا بر چالش مهمی تاکید می‌کند: اطمینان از اینکه تلاش‌های دیاسپورا برای حمایت از تغییر توسط کسانی که می‌خواهند دامنه اقتدارگرایانه رژیم را گسترش دهند، تضعیف نمی‌شود.
ناظران عادی نمی توانند نفوذ پنهان رژیم ایران را ببینند.
از آنجایی که لندن همچنان به عنوان صحنه ای برای این نمایش سیاسی عمل می کند، نیاز به آگاهی و اقدام برای حفاظت از یکپارچگی بیان دموکراتیک در جامعه ایرانی هرگز بیشتر از این نبوده است.
این حقایق به عنوان فراخوانی برای اقدام برای رهبران جامعه و سیاستگذاران است تا در حفاظت از صداهای تغییر در برابر کسانی که به دنبال خاموش کردن آنها هستند، هوشیار و فعال باشند.